از دیرباز تأثیر روانى رنگ‌ها در اشخاص مختلف مورد توجه دانشمندان بوده است؛ مثلاً ثابت شده که اتاق‌هاى آبى در بیمارستان‌ها یا شیشه‌هاى آبى رنگ روى بیماران تأثیر مثبتى به‌جاى مى‌گذارد و یا رنگ‌هاى سبز و آبى خستگى را کاهش مى‌دهند. رنگ‌هاى سبز و آبى از رنگ‌هاى سردند و آبى رنگ آرامش است.
رنگ‌هاى بنفش و ارغوانى از رنگ‌هاى مجلل و فاخرند و بنفش رنگ وقار و عفت‌نفس است. قرمز تیره و بنفش تیره و سیاه قابلیت دید کمترى دارند و فضا را محدودتر نشان مى‌دهند. قرمز سمبل زندگی، قدرت و نشاط است اما براى اشخاص عصبى مناسب نیست. نارنجى سمبل انرژى است و لیموئى اشتهاآور است و براى اشخاص عصبى مناسب مى‌باشد. رنگ سبز و آبى توأماً باعث شادى مى‌شوند، براى همین است که دریا و سبزه موجب تسکین اعصاب و رفع خستگى روان است.
تلفیق رنگ سیاه، و زرد تأثیر بصرى زیادى دارد و براى مشخص کردن موانع و محدوده‌هاى خطر استفاده مى‌شود.
در روانشناسى نوین، رنگ‌ها یکى از معیارهاى سنجش شخصیت به‌شمار مى‌آیند؛ چرا که هر یک تأثیر خاصى در روح و جسم هر فرد باقى مى‌گذارند و نشانگر وضعیت روانى و جسمى وى هستند انسان از روزگاران دور تحت نفوذ و تأثیر رنگ‌هاى پیرامون خویش بوده و در طى صد و چند سال گذشته که صنعت رنگ‌سازى به اوج تحول خود رسیده، این تأثیر دو چندان شده و در همهٔ ارکان زندگى انسان‌ها رخنه کرده است. این استفاده روزافزون از رنگ‌ها تحول زیادى در زمینهٔ روانشناسى رنگ پدید آورده است.
باشگاه مدیران آینده